دانه به 25گرمی

داخل میوه‌ی به دانه‌هایی به رنگ قهوه‌ای یا قهوه‌ای تیره وجود دارد که به آن دانه به یا به دانه می گویند. این دانه‌ها منبع بسیار خوبی از موسیلاژ (لعاب) هستند و حدود 20 تا 22 درصد وزن دانه را لعاب روی آن تشکیل می‌دهد.
دانه‌های «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاط‌ ها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند. به علاوه، آن‌ها در مصارف صنعتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند به طوری که از لعاب این دانه در محصولات آرایشی و مجعد کردن موها استفاده می‌شود. البته یکی دیگر از موارد مصرف لعاب دانه «به» آهار دادن پارچه‌های گران‌قیمت است.
به دانه دارای خواص ضدباکتریایی قوی است. می توانید از آن برای رفع بوی بد دهان، گلو درد و آفت های دهان استفاده کنید. لعاب دانه این میوه به درمان سوختگی کمک می کند و می توانید آن را روی جای سوختگی بمالید.

لعاب موجود در به رفع گلو درد و سرفه های خشک کمک می کند. باعث کاهش وزن هم می شود زیرا چربی، کالری و نمک کمی دارد. از طرف دیگر، سرشار از فیبر و ویتامین C است که هر دو به کنترل وزن کمک می کنند. زمانی که آن را به غذایی اضافه می کنید، طعم خوبی به آن می دهد.

 نحوه مصرف به دانه :

برای مصرف می‌توانید یک قاشق چای‌خوری از دانه‌های آن را کمی در آب خیس و سپس استفاده کنید، همچنین می توانید به صورت دمنوش به از آن استفاده کنید.

همچنین می‌توانید چند عدد روی زبان قرار دهید و لعاب آن را ظرف چند دقیقه بمکید.

جوشانده‌ی دانه به: 30 گرم این دانه ها را در یک لیتر آب جوش ریخته و آن‌قدر بجوشانید تا به صورت ژله در آید.

دانه‌ی به را هرگز نجوید

توجه داشته باشید که دانه «به» را باید فقط به طریقی که گفته شد، مصرف کرد و هرگز نباید آن را به صورت له‌شده یا خردشده، جوشاند و خورد، زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) می‌شوند و اسید سیانیوریک تولید می‌کنند که اسیدی خطرناک است.

با مکیدن یا خوردن ، لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع می‌شود. در این صورت خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید می‌شود.

خواص دانه به :

سیستم گوارش را نیز تقویت می کند.  برای درمان زخم معده مفید است، یبوست و اسهال را برطرف می کند و به این ترتیب، به گوارش بهتر کمک می کند که این به دلیل فیبر موجود در آن است.

نکته ی جالب دیگر این است که زمانی که با مواد غذایی ترکیب می شود، به گوارش آن ها کمک می کند؛ به عنوان نمونه، اگر به گوشت اضافه شود، باعث گوارش پروتئین می شود.
مصرف این دانه احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. حاوی پکتین است که کلسترول خون را پایین می آورد.  به استحکام بیشتر رگ ها و جلوگیری از تصلب شراین کمک می کند و می تواند فشار خون را کاهش دهد.
خاصیت دیگری هم دارد و آن مبارزه با سرطان است. سرطان معمولاً در اثر فعالیت رایکال های آزاد به وجود می آید.  حاوی آنتی اکسیدان های خاصی است که با این رادیکال های آزاد سرطان زا مقابله می کنند.  سیستم گوارش را نیز تقویت می کند.

Quince
سفرجل