فوفل 100گرمی

درخت نخل هندی یا فوفلبا نام علمی Areca catechu L، به انگلیسی Areca، به فرانسه Arequier دارای میوه ای با نام فوفل، به انگلیسی Betel nut، به فرانسه Arec می باشد که با نام های دیگری مانند گیاه سپاری، تانبول، کوثل، پوفل، پوپل  و فاطویل نیز شناخته می شوند.

این درخت و اجزای آن در طب های سنتی موارد استفاده زیادی داشته و دارند. جویدن مخلوط میوه و برگ فوفل سنتی تاریخی است و در بسیاری از کشورهای آسیایی و اقیانوسه رایج است. قسمت های مورد استفاده گیاه فوفل شامل دانه، پوست دانه، شاخه های جوان، جوانه ها، برگ ها و تا حدودی ریشه درخت بوده که خواص دارویی دارند.

خواص درمانی فوفل

• منقبض کننده مردمک چشم
• سرمه کشیدن ( اکتحال) آن جهت درمان سرفه، درمان فلج ناقص، بی حسی یا استرخای پلک چشم، ریزش اشک یا دمعه، التهاب، چرک چشم یا رمد و تراخم چشم یا جرب مفید است.
• خاصیت قابلیت ارتجاع و کشش طبیعى روده ‏ها
• تأثیر داروی مذکور بر گیرنده های موسکارینی اعصاب پاراسمپاتیک، بیش از تأثیر آن بر گیرنده های نیکوتینی اعصاب مزبور می باشد. این دارو موجب تحریک ترشح بزاق، غدد برونشی و روده ای گردیده که باعث ایجاد رعشه و کندی ضربان قلب می شود.
• جویدن مخلوط این گیاه به همراه ترکیبات قلیایی سبب صابونی شدن آلکالوییدهای استری موجود در آن و ایجاد آرکائیدین می شود که باعث سرخوشی می گردد.
• داروی مزبور همچنین باعث گرفتگی عضلانی انگل های روده ای و تحریک تسمه، واگ آن ها می شود.
• استفاده از این گیاه در موش ها موجب تحریک دستگاه عصبی مرکزی (CNS) آن ها گردیده است.
• در طب چینی از این گیاه برای درمان مواردی مانند هپاتیت مزمن، آماس، اولیگوری، اسهال و بیماری های گوارشی استفاده می شود.
• در طب هندی شیره حاصل از دانه های جوان این گیاه به عنوان ملین و جوشانده ریشه آن برای درمان ترک خوردگی لب ها به کار برده می شود.
• در طب سنتی این گیاه سرد و خشک  بوده که به صورت استعمال موضعی جهت درمان آماس های گرم غليظ استفاده می شود.
• این گیاه خوشبو کننده دهان، مقوی قلب، لثه و دندان ها می باشد.

روش های استفاده از فوفل:

• دوز ۳۰ گرم آرد دانه در تنقیه غیر سمی است و هر وقت از سایر داروها برای معالجه مایوس شدید با اطمینان از این دارو استفاده کنید و یک تنقیه از جوشانده دانه فوفل برای از جا کندن سر انگل کرم نواری از روده کولون کاملا موثر است.
• کولون یا قولون به قسمتی از روده بزرگ که بین روده کور و راست روده واقع است، گفته می شود، که بیشتر محل چسبیدن این انگل است. برای تنقیه دانه فوفل در حدود ۴۰ دانه فوفل را در ۳۰۰ سی سی آب به مدت نیم ساعت می جوشانند تا مقدار آن به ۱۲۰ سانتیمتر مکعب برسد و آن را خنک کرده و قبل از صبحانه ناشتا تنقیه بنمایند. کاملا برای کشتن و اخراج انگل ها موثر است.
• اسانس معطری که از برگ های درخت فوفل با تقطیر گرفته می شود برای معالجه ناراحتی های نزله ای بسیار مفید و موثر است و به عنوان یک ماده ضد عفونی برای رفع ورم گلو و حنجره و لوله های برونشیت مفید است و به علاوه غرغره آن و بخور آن برای دیفتری موثر و مفید است.
• غشای نازک دانه فوفل را پس از گرم کردن بین انگشتان فشار داده و برای تسکین خارش به مواضع می مالند.
• جویدن مخلوط میوه و برگ فوفل در بسیاری از کشورهای آسیایی و اقیانوسه رایج است. باید کاملا رسیده مصرف شود و مقدار مصرف خوراکی آن به طور معمول ۴ گرم در روز است.

روش های دیگر:

• سه نوبت درروز، در هر نوبت پنج میوه فوفل را در یک قوری آب جوش ریخته، پس از مدت ۱۵ دقیقه آنرا صاف کرده و میل نمایید. همچنین می توان در هر نوبت یک قاشق مرباخوری از پودر فوفل را به تنهایی یا همراه شیر و یا عسل میل کرد.
• سرمه کردن آن برای سستی و سنگینی پلک چشم و التهاب و سرخی چشم و خارش جرب آن مفید و مقدار مصرف دارویی آن یک مثقال است.
• با مالیدن جوشانده ریشه فوفل بر روی لب و پوست، هر گونه خشکی و ترک ­خوردگی پوست را به ­آسانی درمان نمایید.
• برای کودکان مبتلا به سوء هاضمه، برگ فوفل را کمی به همراه آب بجوشانید بعد از آن مواد را فشار دهید، سپس دو قاشق چایخوری از این مخلوط را به بچه‌ها دو مرتبه در روز بدهید.

عوارض و موارد منع مصرف فوفل:

• فوفل اعتیاد آور بوده و زیاده‌روی در مصرف آن باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان‌های دهان می شود.
• اشخاصی که سنگ کلیه و مثانه دارند، بایستی از خوردن این گیاه خودداری کنند.
•  سینه را خشونت می دهد و برای رفع این مضرات باید با کتیرا خورده شود.
• مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی ممنوع است.
• چنانچه دانه نارس فوفل خورده شود، باعث سرگیجه و خفقان شده، در چنین شرایطی باید آب سرد خورده و از راه دهان در گوش‌ها هوا دمید.

فوفل 100گرمی

betel nut

فوفل